مبارزالدین محمد

مبارزالدین محمد (۷۰۰ـ۷۶۰ق)
امیر آل مظفر (حک: ۷۱۳ـ۷۵۹ق)، فرزند شرف الدین مظفر. در ۷۱۳ق از جانب اولجایتو، حاکم میبد شد و نگهداری راه های اطراف یزد به او تفویض شد. در ۷۱۸ق با موافقت سلطان ابوسعید و کمک امیر کیخسرو بن محمود شاه اینجو حاکم فارس به جنگ حاجی شاه آخرین اتابک یزد رفت و او را برانداخت و حکومت یزد را به دست آورد و پس از مرگ سلطان ابوسعید (۷۳۶ق) حاکم مستقل یزد شد و آرام آرام به توسعۀ قلمرو خود پرداخت. او در ۷۴۱ق کرمان را تصرف کرد و در ۷۵۴ق بر شیراز مسلط شد و در سال های ۷۵۶ و ۷۵۷ و ۷۵۸ بر شبانکاره و لرستان و اصفهان دست یافت و در ۷۵۹ق برای مدت کوتاهی تبریز را اشغال کرد. او در ۷۵۵ق برای تحکیم سلطنت خود با خلیفه عباسی مصر المعتضد بالله ابوبکر بن احمد مستکفی بیعت کرد. سرانجام پسرانش شاه شجاع و شاه محمود که از اهانت های او در سفر جنگی تبریز آزرده خاطر و نگران شده بودند، هنگام بازگشت از آذربایجان در رمضان ۷۵۹ق در شهر اصفهان، او را دستگیر کردند و به قلعۀ طبرک فرستادند و در آن جا او را کور و در ارگ بم زندانی کردند تا در ۷۶۰ وفات یافت.