عطرسای

اسم: عطرسای (دختر) (فارسی، عربی) (تلفظ: atrsay) (فارسی: عَطرسای) (انگلیسی: atrsay)
معنی: معطر و خوشبو کننده، عطر ( عربی ) + سا ( فارسی )

( عطر سا ی ) ( صفت ) معطر کننده خوشبو سازنده .

عطرسای. [ ع ِ ] ( نف مرکب ) عطرسا. عطرساینده. || معطرکننده. خوشبوسازنده. ( فرهنگ فارسی معین ) :
چون گل از کام خود برآر نفس
کام تو عطرسای کام تو بس.ز بس صاف پالوده عطرسای
بسا مغز پالوده کآمد بجای.نقل دهن غزلسرایان
ریحانی مغز عطرسایان.کی عطرسای مجلس روحانیان شدی
گل را اگر نه بوی تو کردی رعایتی.چو عطرسای شود زلف سنبل از دم باد
تو قیمتش به سر زلف عنبری بشکن.رجوع به عطرسا شود.
- عطرسایان شب ؛ کنایه از ستارگان است :
عطرسایان شب به کار تواند
سبزپوشان در انتظار تواند.