۱ - ( مصدر ) ساییده شدن . ۲ - تلاقی کردن . ۳ - ( اسم ) تلاقی .
مماست
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
مماست. [ م ُ ماس ْ س َ ] ( از ع ، اِمص ) مماسة. ساییده شدن. مس. تلاقی کردن. || تلاقی.
مماسة. [ م ُ ماس ْ س َ ] ( ع مص ) مس کردن. دست مالیدن. مساس. ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). یکدیگر را بسودن. ( ترجمان القرآن ). مس کردن یکدیگر را. ( ناظم الاطباء ). || آرمیدن با زن. ( از منتهی الارب )( از آنندراج ). جماع کردن. مجامعت. ( ناظم الاطباء ).
مماسة. [ م ُ ماس ْ س َ ] ( ع مص ) مس کردن. دست مالیدن. مساس. ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). یکدیگر را بسودن. ( ترجمان القرآن ). مس کردن یکدیگر را. ( ناظم الاطباء ). || آرمیدن با زن. ( از منتهی الارب )( از آنندراج ). جماع کردن. مجامعت. ( ناظم الاطباء ).
مماست . [ م ُ ماس ْ س َ ] (از ع ، اِمص ) مماسة. ساییده شدن . مس . تلاقی کردن . || تلاقی .
کلمات دیگر: