<div class="boxBd">افسانه گوی. [ اَ ن َ ] ( نف مرکب ) کنایه است از نقال وقصه گوی. ( انجمن آرای ناصری ). افسانه گو : <br>زر افتاد در دست افسانه گوی <br>بدررفت از آنجا چو زر تازه روی.<div class="au">سعدی ( بوستان ).</div>مطرب و شطرنج باز و افسانه گوی راه ندهند. ( از مجالس سعدی ). رجوع به افسانه و افسانه پرداز و ترکیبات آن شود.</div>

افسانه گوی. [ اَ ن َ ] ( نف مرکب ) کنایه است از نقال وقصه گوی. ( انجمن آرای ناصری ). افسانه گو : زر افتاد در دست افسانه گوی بدررفت از آنجا چو زر تازه روی. سعدی ( بوستان ). مطرب و شطرنج باز و افسانه گوی راه ندهند. ( از مجالس سعدی ). رجوع به افسانه و افسانه پرداز و ترکیبات آن شود.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">کنایه از نقال و قصه گوی</div>

کنایه از نقال و قصه گوی

افسانه گوی

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا