حث

نصحيت , تشويق , گالوانيزه کردن , قياس , قياس کل از جزء , استنتاج , القاء , ايراد , ذکر , پيش سخن , مقدمه , استقراء , نفس نفس زدن , تند نفس کشيدن , دم کشيدن , ضربان داشتن (قلب و غيره) , ضربان , تپش

نصحيت کردن , تشويق و ترغيب کردن

حث . [ ح َث ث ] (ع مص ) برافژولیدن بر کاری . (حبیش تفلیسی ) (دستور اللغة نطنزی ) (تاج المصادر بیهقی ).برانگیختن بر. (قاضی محمد دهار). افژولیدن . (منتهی الارب ). استحثاث . تحریض . حض . (منتخب ) (غیاث ). ترغیب : و شاعر آل عباس حث میکند ابوالعباس را بر کشتن بنی امیه . (تاریخ بیهقی ). و پادشاهان محتشم را حث باید کرد بر افراشتن بناء معالی . (تاریخ بیهقی ). امراء او را بر توجه هرات حث و تحریض نمودند. (جهانگشای جوینی ). || اعجال . استعجال . بشتاب داشتن . حث غبار، حَث تراب ؛ انگیختن آن . ثوران آن : و امراءة بیدها مکنسة تحث التراب علی رأسه [ علی رأس الملک المیت ] . (اخبار الصین و الهند ص 22).

حث . [ ح ُث ث ] (اِخ ) یکی از منازل بنی غفار در حجاز.

حث . [ ح ُث ث ] (ع اِ) کاه ریزه . خرده ٔ کاه . کاه خرد. || باریک از ریگ و خاک . || ریگ خشک درشت . (منتهی الارب ). ریگ درشت . (مهذب الاسماء). || نان خشک بی نان خورش . || پِست ِ به آب تر ناکرده و نیامیخته : سویق حث . (منتهی الارب ).

= ⟨ حث کردن
⟨ حث کردن: (مصدر متعدی) [قدیمی] تشویق کردن به کاری؛ برانگیختن.