<div class="boxBd">پخسانیدن.[ پ َ دَ ] ( مص ) بخسانیدن. فراهم ترنجانیدن از غم. ( حاشیه فرهنگ اسدی نسخه آقای نخجوانی ) : <br>از اوبی اندهی بگزین و شادی و تن آسانی <br>به تیمار جهان دل را چرا باید که پخسانی.<div class="au">رودکی.</div>ای ترک بحرمت مسلمانی <br>کم بیش بوعده ها نپخسانی.<div class="au">معروفی.</div>کفر که کبریت دوزخ اوست و بس <br>بین چه پخسانید او را این نفس.<div class="au">مولوی.</div></div>

پخسانیدن.[ پ َ دَ ] ( مص ) بخسانیدن. فراهم ترنجانیدن از غم. ( حاشیه فرهنگ اسدی نسخه آقای نخجوانی ) : از اوبی اندهی بگزین و شادی و تن آسانی به تیمار جهان دل را چرا باید که پخسانی. رودکی. ای ترک بحرمت مسلمانی کم بیش بوعده ها نپخسانی. معروفی. کفر که کبریت دوزخ اوست و بس بین چه پخسانید او را این نفس. مو

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">( مصدر ) پژمرده کردن از غم بخسانیدن</div>

( مصدر ) پژمرده کردن از غم بخسانیدن

فرهنگ فارسی

<div class="boxBd">(پَ دَ ) (مص م . ) رنجاندن ، آزرده ساختن .</div>

پخسانیدن

فرهنگ فارسی

فرهنگ معین

لغت نامه دهخدا

فرهنگ عمید