جرور

( ~.) (اِ.) چاه عمیق .

(جَ) [ ع . ] (ص .) سرکش (اسب ).

جرور. [ ج ُ ] (اِخ ) ناحیه ای است از نواحی مصر. (از معجم البلدان ).

جرور. [ ج َ ] (ع ص ، اِ) چاه دورتک . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از متن اللغة). چاه دورتک بدین جهت که دلو برکرانه های آن کشیده شود بسبب عمق آن . (از اقرب الموارد). چاه دورفرود. (مهذب الاسماء نسخه ٔ خطی ). || زن برجامانده . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از متن اللغة). || ناقه ای که ایام ولادتش درگذشته باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). از آبستنها آنچه مدت حمل آن درگذرد و نزاید. (از متن اللغة). از هر آبستن یا ناقه ٔ آبستنی که مدت حمل را بنهایت رساند یا از آن درگذرد. (از ذیل اقرب الموارد). || شتر بسیارخوار. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || بسیارخوار. (مهذب الاسماء نسخه ٔ خطی ). || سرکش . (ناظم الاطباء). || اسب نافرمان . (مهذب الاسماء). فرس جرور؛ اسب سرکش . (منتهی الارب ). || شتر سرکش : جمل جرور؛ ناقه ٔ سرکش .(منتهی الارب ). || ناقه ای که بچه ٔ خود را فراهم آورد و دست در گردن آن آویزد. (از ذیل اقرب الموارد). || ناقه ٔ جرور؛ ناقه ای که نزاید بچه را یک ماه یا دو ماه یا چهل روز بعد تمام حمل . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). نعت است از جَرّ بتمام معانی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به جر شود.

جرور. [ ج َ وَ ] (اِ) خارپشت . (ناظم الاطباء).

جرور. [ ج ُ ] (اِخ ) شهری است به قهستان . فارسیان آن را چنین تلفظ کنند ولی سلفی آن را سرور ضبط کرده است . (از معجم البلدان ). و رجوع به سرور در معجم البلدان و جرور در همین ستون شود.