چاوله

گل پربرگ ورنگین، گل سرخ صدبرگ، کج، معوج، کجواج، ناهموار، چوله هم میگویند
( صفت ) کج معوج .

( ~. ) (ص . ) کج ، معوج .
(لِ ) (اِ. ) گل صدبرگ که به غایت رنگین است .

چاوله. [ وَ ل َ / ل ِ ] ( اِ ) گلی است. ( فرهنگ اسدی ) نام گلی باشد صد برگ و بغایت رنگین. ( برهان ) ( آنندراج ). گلی باشد خوشرنگ. ( جهانگیری ). گل سرخ صد برگ و بغایت رنگین. ( ناظم الاطباء ). گلی خوشرنگ و خوشبوی. گلی باشد نیکو :
همی بوستان سازی از دشت او
چمنهاش پر لاله و چاوله.|| بمعنی کجواج و ناهموار نیز آمده است.( برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

نوعی گُل سرخ و پُربرگ: همی بوستان سازی از دشت او / چمنهاش پرلاله و چاوله (عنصری: ۳۴۶ ).