جان بوز

( اسم ) خانه و حفاظ جان پناه .

(اِمر. ) خانه و حفاظ .

جان بوز. [ جام ْ ] ( اِ مرکب ) در دو مورد فخرالدین گرگانی این کلمه را بکار برده و در هیچیک از فرهنگهای موجود معنایی که مناسب باشددیده نشد و معنی دقیق آن معلوم نگردید :
کنون از من همی جان بوز خواهی
به دی مه در همی نوروز خواهی
چو کام و ناز باشد نه مرایی
چو باد و برف باشد بر من آیی.اگربخشایی از من بستر و گاه
چرا گیری از او مشتی جو و کاه
بمشتی کاه وی را میهمان کن
بجان بوزی دل مرا شادمان کن.

۱. جان پناه، پناهگاه.
۲. غار یا حفره ای در کوه و بیابان که از سرما به آن پناه ببرند.