جرعه ریز

۱-( صفت ) آنکه جرعه ( شراب ومانند آن ) ریزند. ۲- ( اسم ) جامی باشد ناوچه دار و آن دو قسم است : بزرگ و کوچک . با بزرگ آن زنان در حمام آب بر سر ریزند با کوچک آن دارو شربت و غیره در گلوی اطفال ریزند.

( ~. ) [ ع - فا. ] ۱ - (ص فا. ) آن که جرعه (شراب و مانند آن ) ریزد. ۲ - (اِمر. ) جامی باشد ناوچه دار و آن دو قسم است : بزرگ و کوچک . با بزرگ آن زنان در حمام آب بر سر ریزند و با کوچک آن دارو و شربت و غیره در گلوی اطفال کنند.

جرعه ریز. [ ج ُ ع َ / ع ِ ] ( اِ مرکب ) جامی باشد ناوچه دار و آن دو قسم بود: کوچک و بزرگ. با کوچک آن دارو و شربت و غیره در گلوی اطفال ریزند و با بزرگ آن زنان در حمام آب بر سر بریزند. ( برهان ) ( بهارعجم ) ( ناظم الاطباء ). جرغاتو. ( آنندراج ) ( برهان ). || به معنی جرعه ریختن نیز آمده ، از عالم ( نظیر ) خونریز به معنی خون ریختن. ( بهارعجم ). || قطره چکان. ( یادداشت مؤلف ) :
چنان کنند ز می جرعه ریزبر لب آب
که می بشیشه صاف حباب درگیرد.جرعه ریز جام ایشانند گفتی اختران
کان همه در روی چرخ جان ستان افشانده اند.از عکس خون قرابه پر می شود فلک
چون جرعه ریز دیده بدامان درآورم.آز من تشنه سخای تو شد.
جرعه ریز سخا به آز فرست.و آنچه او خورده بود و باقی ماند
و آنچه از جرعه ریز ساقی ماند.چون منش را به باده تیزکنم.
بر سر خصم جرعه ریزکنم.سکندرمنش کرد بر باده تیز
ز می کرد یاقوت را جرعه ریز.