حبسگاه

( اسم ) زندان محبس .

(حَ ) [ ع - فا. ] (اِمر. ) زندان ، محبس ، ندامتگاه .

حبسگاه. [ ح َ] ( اِ مرکب ) محبس. زندان. سجن. دوستاق :
وز بهر حبس گاه چو مارم همی فسای.یارب از این حبسگاه باز رهانش که هست
شروان شرالبلاد خصمان شرالدواب.که خود زبان ِ زبانی بحبسگاه جحیم
دهد جواب یواجب که اخسئوافیها.

حبس خانه، محبس، زندان.