تبکیر

(تَ ) [ ع . ] (مص ل . ) زود برخاستن ، پگاه برخاستن .

تبکیر. [ ت َ] ( ع مص ) بامداد کردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). || پیش آمدن. ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ). پیش شدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || گزاردن نمازگزار نماز را اول وقت آن. ( از اقرب الموارد ) ( قطر المحیط ). آمدن نماز را در اول وقت آن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || بامداد رفتن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). || بامداد آمدن بر کسی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). آمدن کسی را بامداد. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || شتاب کردن بسوی کسی هر وقت که باشد. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || پگاه خیزانیدن کسی را بر یاران او. ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).