( اسم ) مهارت چیزه دستی حذاقت استادی .
بادمجان
بادمجان
حذق
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
(حَ یا حِ ) [ ع . ] (اِمص . ) مهارت ، چیره - دستی ، استادی .
لغت نامه دهخدا
حذق. [ ح ِ ] ( ع مص ) حذاق. حذق صبی قرآن را یا عملی را؛ آموختن او قرآن را. نیکو دریافتن کودک خواندن را یا کار را. || زیرک شدن در کاری. ( تاج المصادر بیهقی ). استادی. نیک دانی. زیرکی. خلاف خرف :
حذق تو چنانست که بی نبض و دلیلی
می بازنمائی عرض روح بهنجار.
خلق بخشد سنگ را حلوای تو.
حذق. [ ح َ / ح ِ ] ( ع مص ) حذق خَل ؛ سخت ترش شدن سرکه. || حذق خَل دهان را؛ بریدن یا گزیدن تیزی ترشی سرکه آنرا. || حذق رباط بر دست گوسفند؛ نشان گذاشتن رسن بر دست او. ( از منتهی الارب ).
حذق. [ ح َذَ ] ( ع اِ ) بادمجان. ( حاشیه المعرب جوالیقی از خطعلی بن حمزه و نشوءاللغة ص 89 ). رجوع به حَدَق شود.
حذق تو چنانست که بی نبض و دلیلی
می بازنمائی عرض روح بهنجار.
سنائی.
ای ضیاءالحق به حذق رای توخلق بخشد سنگ را حلوای تو.
مولوی.
|| بریدن. کشیدن چیزی را برای بریدن با داس و مانند آن. ( از منتهی الارب ). بریدن به داس و مانند آن چیزی را. || بریدن و گزیدن سرکه دهن را. ( تاج المصادر بیهقی ). || حذق خَل ؛ سخت ترش شدن سرکه. ( از منتهی الارب ).حذق. [ ح َ / ح ِ ] ( ع مص ) حذق خَل ؛ سخت ترش شدن سرکه. || حذق خَل دهان را؛ بریدن یا گزیدن تیزی ترشی سرکه آنرا. || حذق رباط بر دست گوسفند؛ نشان گذاشتن رسن بر دست او. ( از منتهی الارب ).
حذق. [ ح َذَ ] ( ع اِ ) بادمجان. ( حاشیه المعرب جوالیقی از خطعلی بن حمزه و نشوءاللغة ص 89 ). رجوع به حَدَق شود.
حذق . [ ح َ / ح ِ ] (ع مص ) حذق خَل ّ؛ سخت ترش شدن سرکه . || حذق خَل ّ دهان را؛ بریدن یا گزیدن تیزی ترشی سرکه آنرا. || حذق رباط بر دست گوسفند؛ نشان گذاشتن رسن بر دست او. (از منتهی الارب ).
حذق . [ ح َذَ ] (ع اِ) بادمجان . (حاشیه ٔ المعرب جوالیقی از خطعلی بن حمزه و نشوءاللغة ص 89). رجوع به حَدَق شود.
حذق . [ ح ِ ] (ع مص ) حذاق . حذق صبی قرآن را یا عملی را؛ آموختن او قرآن را. نیکو دریافتن کودک خواندن را یا کار را. || زیرک شدن در کاری . (تاج المصادر بیهقی ). استادی . نیک دانی . زیرکی . خلاف خرف :
حذق تو چنانست که بی نبض و دلیلی
می بازنمائی عرض روح بهنجار.
ای ضیاءالحق به حذق رای تو
خلق بخشد سنگ را حلوای تو.
|| بریدن . کشیدن چیزی را برای بریدن با داس و مانند آن . (از منتهی الارب ). بریدن به داس و مانند آن چیزی را. || بریدن و گزیدن سرکه دهن را. (تاج المصادر بیهقی ). || حذق خَل ّ؛ سخت ترش شدن سرکه . (از منتهی الارب ).
حذق تو چنانست که بی نبض و دلیلی
می بازنمائی عرض روح بهنجار.
سنائی .
ای ضیاءالحق به حذق رای تو
خلق بخشد سنگ را حلوای تو.
مولوی .
|| بریدن . کشیدن چیزی را برای بریدن با داس و مانند آن . (از منتهی الارب ). بریدن به داس و مانند آن چیزی را. || بریدن و گزیدن سرکه دهن را. (تاج المصادر بیهقی ). || حذق خَل ّ؛ سخت ترش شدن سرکه . (از منتهی الارب ).
فرهنگ عمید
= حذاقت
حذاقت#NAME?
کلمات دیگر: