کلمه جو
صفحه اصلی

چخاچخ

فرهنگ فارسی

( اسم ) صدا و آواز شمشیر زدن از پی هم .
صدا و آواز زدن شمشیر باشد از پی هم ٠ آواز ضرب شمشیر بود که از پی هم بزنند .

فرهنگ معین

(چَ چَ ) (اِصت . ) نک چکاچک .

لغت نامه دهخدا

چخاچخ. [ چ َ چ َ ]( اِ صوت ) صدا و آواز زدن شمشیر باشد از پی هم. ( برهان ) ( آنندراج ). آواز ضرب شمشیر بود که از پی هم بزنند. ( جهانگیری ) ( فرهنگ نظام ). صدا و آواز برخورد شمشیر از پی هم. ( ناظم الاطباء ). صدای زدن تیر و شمشیر. ( شعوری ) چاکاچاک. چاک چاک. چکاچاک. چکاچک. طراق طراق. صدای ضربت تیغ و تیر و گرز و تبرزین و جز اینها که در معرکه جنگ بکار رود و بیکدیگر برخورد کند. رجوع به چاکاچاک و چکاچاک و چکاچک و چقاچاق و چقاچق شود.

فرهنگ عمید

= چکاچاک

چکاچاک#NAME?



کلمات دیگر: