kit, minstrel, utensil
باهار
فارسی به انگلیسی
فرهنگ فارسی
( اسم ) نوعی از خوانندگی و گویندگی پهلوی رامندی .
فرهنگ معین
( اِ. ) ظرف ، آوند.
لغت نامه دهخدا
باهار. ( اِ ) ظرف. آوند. ظرف با طعام. مخفف با اهار است. چه اهار بمعنی خوراک است. ( از فرهنگ رشیدی ) ( آنندراج ) ( فرهنگ جهانگیری ). اناء. ( برهان قاطع ). وعاء. ( شرفنامه منیری ). خنور. ( ناظم الاطباء ). || مقابل ناهار است بمعنی خوراک ناخورده و گرسنه شده. ( انجمن آرای ناصری ). || جامه مترادف این است. ( شرفنامه منیری ).
باهار. ( اِ ) سرود پهلوی باشد که در قزوین رامندی گویند. ( از فرهنگ رشیدی ). روش گویندگی باشد که آن را پهلوی و رامندی نیز خوانند. ( از فرهنگ جهانگیری ). نوعی از خوانندگی و گویندگی هم هست که آن را پهلوی و رامندی خوانند. ( برهان قاطع ) ( از فرهنگ شعوری ج 1 ورق 161 ). پهلوی و رامندی که نوعی از خوانندگی و گویندگی بود. ( ناظم الاطباء ).
باهار. ( اِ ) سرود پهلوی باشد که در قزوین رامندی گویند. ( از فرهنگ رشیدی ). روش گویندگی باشد که آن را پهلوی و رامندی نیز خوانند. ( از فرهنگ جهانگیری ). نوعی از خوانندگی و گویندگی هم هست که آن را پهلوی و رامندی خوانند. ( برهان قاطع ) ( از فرهنگ شعوری ج 1 ورق 161 ). پهلوی و رامندی که نوعی از خوانندگی و گویندگی بود. ( ناظم الاطباء ).
باهار. (اِ) سرود پهلوی باشد که در قزوین رامندی گویند. (از فرهنگ رشیدی ). روش گویندگی باشد که آن را پهلوی و رامندی نیز خوانند. (از فرهنگ جهانگیری ). نوعی از خوانندگی و گویندگی هم هست که آن را پهلوی و رامندی خوانند. (برهان قاطع) (از فرهنگ شعوری ج 1 ورق 161). پهلوی و رامندی که نوعی از خوانندگی و گویندگی بود. (ناظم الاطباء).
باهار. (اِ) ظرف . آوند. ظرف با طعام . مخفف با اهار است . چه اهار بمعنی خوراک است . (از فرهنگ رشیدی ) (آنندراج ) (فرهنگ جهانگیری ). اناء. (برهان قاطع). وعاء. (شرفنامه منیری ). خنور. (ناظم الاطباء). || مقابل ناهار است بمعنی خوراک ناخورده و گرسنه شده . (انجمن آرای ناصری ). || جامه مترادف این است . (شرفنامه ٔ منیری ).
فرهنگ عمید
۱. ظرف، کاسه، خنور.
۲. ظرفی که در آن خوراک باشد.
۳. نوعی خوانندگی.
۲. ظرفی که در آن خوراک باشد.
۳. نوعی خوانندگی.
گویش مازنی
/baahaar/ بهار – فصل بهار
بهار – فصل بهار
گویش بختیاری
بهار.
جدول کلمات
ظرذف , کاسه , خنور
پیشنهاد کاربران
کاسه
باهار: [اصطلاح موسیقی ]نوعی از خوانندگی و گوینده گی در موسیقی قدیم که آن را "پهلوی " و " رامندی" هم می گویند.
کلمات دیگر: