مینای دندان

مینای دندان (به انگلیسی: Tooth Enamel) رویی ترین قسمت دندان در کالبد دندان انسان است؛ همچنین سخت ترین عضو بدن از لحاظ استحکام می باشد و به عنوان یک پوشش کل تاج دندان را می پوشاند و در واقع چیزی که در دهان از یک دندان سالم مشاهده می کنیم همان مینای دندان است. ضخامت این لایه متغیر بوده و در بعضی جاها تا ۳ میلی متر می رسد. قسمتی از تاج دندان که در دهان قابل مشاهده و لمس است، مینا نامیده می شود؛ سایر قسمت های تاج در زیر مینا قرار دارند. مینای دندان همراه با عاج دندان ، ساروجه cementum و پالپ دندان dental pulp یکی از چهار بافت بزرگ تشکیل دهنده دندان که معدنی ترین و سخت ترین عضو در پیکر انسان است. این ماده معمولاً در بافت قابل مشاهده دندان قرار دارد و بیشتر قسمت های پاسداری شده توسط بخش پایه ای عاج و همه قسمت های تشریحی تاج را پوشش می دهد. این ماده همچنین در دندان های کوچک پوستی کوسه نیر یافت می شود.ریز نگاری از لایه مینا   بخش های دندان   نشان دهندۀ مینا و سمنتوم دندان
۹۶٪ از مینا را مواد معدنی و ۴٪ باقی مانده را آب و مواد آلی تشکیل می دهند. این ماده، غنی ترین عضو بدن از نظر کلسیم است و ۹۵٪ آن ترکیبات کلسیم است. ۵۱٪ این بافت را مواد آلی و بقیه را آب تشکیل می دهد. مینا تمام سطوح خارجی هر دندان را می پوشاند و باعث حفاظت از آن می شود.
ریز نگاری از لایه مینا
بخش های دندان