کلمه جو
صفحه اصلی

دستگاه ایمنی

دانشنامه عمومی

دستگاه ایمنی یا سیستم ایمنی (انگلیسی: Immnue system) بخشی از بدن است که وظیفهٔ شناسایی سلول ها و مولکول های خودی را از بیگانه مثل میکروب ها و از بین بردن یا بی خطر کردن آن ها را دارد. گاهی به دلیل تشابه آنتی ژن، سلول های خودی با غیرخودی سیستم ایمنی به سلول های خودی حمله می کند. (بیماری های خودایمنی)
پوست: لایه های شاخی سطح پوست (از جنس کراتین، مانع از نفوذ میکروب ها به داخل بدن می شوند. علاوه بر این، چربی پوست و عرق، سطح پوست را اسیدی و از رشد میکروب ها جلوگیری می کنند.
آنزیم لیزوزیم: آنزیم لیزوزیم موجود در اشک، عرق و بزاق موجب تخریب دیوارهٔ سلولی باکتری ها می شود.
لایه های مخاطی: لوله گوارش با ترشح اسید معده موجب تخریب میکروب ها و از راه دفع مدفوع، سبب دفع میکروب ها می شود. همچنین مجاری ادراری که از راه دفع ادرار سبب دفع میکروب ها می شوند هم لایه های مخاطی دارند. در مجاری تنفسی مایع مخاطی و میکروب های بدام افتاده دران به کمک مژک های سلولی (با حرکت بیرونی مژک ها) این مجراها به حلق رانده شده و وبهشکل خلط به طور ارادی می توان از بدن خارج کرده یا با بلعیدن ان به معده بازگشته شود و توسط شیره معده باعث تخریب میکروب می گردد.
بدن با دو روش دفاع غیر اختصاصی و دفاع اختصاصی عوامل بیماری زا و بیگانه را از بین می برد و مانع بروز بیماری می شود.
دفاع غیر اختصاصی در برابر اغلب میکروب ها یکسان عمل می کند و نمی تواند میکروب های مختلف را از یکدیگر تشخیص دهد.
دفاع غیراختصاصی شامل نخستین خط دفاع غیر اختصاصی و دومین خط دفاع غیر اختصاصی می باشد.


کلمات دیگر: