ایفل

آیفل. آیفل (آلمانی: [ˈʔaɪfl̩] ( بشنوید)؛ لوکزامبورگی: Äifel) رشته کوهی کم ارتفاع در غرب آلمان و شرق بلژیک است. این کوه شامل بخش هایی از جنوب غربی نوردراین-وستفالن، شمال غربی راینلاند-فالتس و جنوب بخش آلمانی زبان بلژیک است.
بخش های شمالی کوه، آیفل شمالی نامیده می شود.
بخش های شرقی، تپه های آر نام دارد.
آیفل بلند در جنوب آر قرار دارد.
مناطق غربی در مرز بلژیک تپه های شنایفل خوانده می شوند.
جنوب آیفل کوتاه تر است و چند رود شمال به جنوب آن را برش داده اند.
آیفل بخشی از ارتفاعات راین است و پارک ملی آیفل در شمال آن قرار دارد.
آیفل در محدودهٔ شهرهای آخن در شمال، تری یر در جنوب و کوبلنتس در شرق قرار گرفته است. دامنهٔ شمال شرقی کوه در راستای خطی از آخن تا دورن و بن امتداد می یابد. مرزهای شرقی و جنوبی این کوه به درهٔ رودهای راین و موزل محدود می شود. در غرب آن منطقهٔ آردنس در بلژیک و لوکزامبورگ قرار دارد. ایالت های نوردراین-وستفالن و راینلاند-فالتس آلمان و منطقه های اوپان، سن ویت و لوکزامبورگ از مجموعهٔ کشورهای کوچک (بنلوکس) در محدودهٔ این کوه قرار می گیرند. بلندترین نقطهٔ آن، مخروط آتشفشانی هوهه آخت به ارتفاع ۷۴۶٫۹ متر است. در گذشته واژه کارولنژی آیفلگو برای اشاره به بخش کوچکی از آن که سرچشمهٔ رودهای ارفت، اورفت، کیل و آر است، به کار می رفت. بعدتر واژه برای معرفی همهٔ منطقه مورد استفاده قرار گرفت.
آیفل در بخشی از ارتفاعات راین قرار دارد که فلات آن در دستهٔ ارتفاعت دشت گون طبقه بندی شده است. این منطقه با فرسایش کوه های باستانی در فاز کوه زایی واریسکی شکل گرفت. زنجیرهٔ کوه های منفرد با ارتفاع هایی تا ۷۰۰ متر در طول بخش غربی فلات امتداد دارد. در بخش شرقی، مخروط های خاکستر منفرد به عنوان نتیجهٔ فعالیت های آتشفشانی دوران های ترشیاری و کواترنری ایجاد شد و ارتفاع یافت.