<div class="boxBd"><b>( ازآم )</b> ازآم. [ اِزْ ] ( ع مص ) بکراهت بر کاری داشتن. بناخوش بر کاری داشتن کسی را: اَزْاءَمَه ُ علی الامر. ( منتهی الارب ). || فشردن آنچه در جراحت بود تا آنکه بچسبد پوست آن و خشک گردد خون بر آن. || دارو کردن تا به شود. ( منتهی الارب ).<hr>ازام. [ اَ ] ( ع ص ) سال قحطناک. ( منتهی الارب ).<br><hr>ازام. [ اُ ] ( ع ص ) لازم گیرنده چیزی. ( منتهی الارب ).</div>

( ازآم ) ازآم. [ اِزْ ] ( ع مص ) بکراهت بر کاری داشتن. بناخوش بر کاری داشتن کسی را: اَزْاءَمَه ُ علی الامر. ( منتهی الارب ). || فشردن آنچه در جراحت بود تا آنکه بچسبد پوست آن و خشک گردد خون بر آن. || دارو کردن تا به شود. ( منتهی الارب ). ازام. [ اَ ] ( ع ص ) سال قحطناک. ( منتهی الارب ). ازام. [ اُ ] 

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">لازمه گیرنده چیزی<br><b>( از آم )</b> بکراهت بر کاری داشتن</div>

لازمه گیرنده چیزی ( از آم ) بکراهت بر کاری داشتن

فرهنگ فارسی

<p><span class=""hl"">ازام .</span> [ اَ ] (ع ص ) سال قحطناک . (منتهی الارب ).<br></p>

ازام . [ اَ ] (ع ص ) سال قحطناک . (منتهی الارب ).

<p><span class=""hl"">ازام .</span> [ اُ ] (ع ص ) لازم گیرنده ٔ چیزی . (منتهی الارب ).<br></p>

ازام . [ اُ ] (ع ص ) لازم گیرنده ٔ چیزی . (منتهی الارب ).