کلمه جو
صفحه اصلی

اگنس مورهد

دانشنامه عمومی

اگنس رابرتسون مورهد (به انگلیسی: Agnes Robertson Moorehead) (زادهٔ ۶ دسامبر ۱۹۰۰ در ماساچوست – درگذشتهٔ ۳۰ آوریل ۱۹۷۴ در روچستر) یک بازیگر آمریکایی بود. اگرچه او در هفتاد فیلم و هزاران نمایش تلویزیونی در طول بیش از سی سال فعالیتش ظاهر شد، ولی او در میان بیننده های مدرن بخاطر نقشش «اندورا» در افسونگر شناخته شده است.
همشهری کین (۱۹۴۱)
آمبرسون های باشکوه (۱۹۴۲) جایزه حلقه منتقدان فیلم نیویورک برای بهترین بازیگر نقش اول زن/جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن
خیابان بزرگ (۱۹۴۲)
دختر حکومتی (۱۹۴۳)
جین ایر (۱۹۴۳)
از وقتی تو رفتی (۱۹۴۴)
خانم پارکینگتون (۱۹۴۴) جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش مکمل زن/جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن
گذرگاه تاریک (۱۹۴۷)
تعطیلات تابستانی (فیلم ۱۹۴۸) (۱۹۴۸)
جانی بلیندا (فیلم ۱۹۴۸) (۱۹۴۸) جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن
در زنجیر (۱۹۵۰)
قایق نمایشی (۱۹۵۱)
تور آبی (۱۹۵۱)
وسواس باشکوه (فیلم ۱۹۵۴) (۱۹۵۴)
دست چپ خدا (۱۹۵۵)
هرچه خدا می خواهد (۱۹۵۵)
فاتح (فیلم ۱۹۵۶) (۱۹۵۶)
قو (فیلم ۱۹۵۶) (۱۹۵۶)
یاران (فیلم ۱۹۵۶) (۱۹۵۶)
جنس مخالف (۱۹۵۶)
جین ایگلز (۱۹۵۷)
طوفان (فیلم ۱۹۵۸) (۱۹۵۸)
خفاش (فیلم ۱۹۵۹) (۱۹۵۹)
پولیانا (فیلم ۱۹۶۰) (۱۹۶۰)
جسیکا (فیلم) (۱۹۶۲)
چگونه غرب تسخیر شد (۱۹۶۲)
هیس… هیس، شارلوت عزیز (۱۹۶۴) جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش مکمل زن
تار شارلوت (فیلم ۱۹۷۳) (۱۹۷۳ صداپیشه)
او به ندرت نقش اصلی فیلم ها را بازی می کرد، با این حال یک جایزه امی، دو جایزه گلدن گلوب و نامزدی چهار جایزه اسکار را از آن خود کرد. همچنین شش بار نامزد جوایز امی نیز شد. او بیشتر در نقش های گستاخ ظاهر می شد.
او در ماساچوست آمریکا متولد شد ولی دارای ریشه های انگلیسی، ایرلندی، اسکاتیش و ولزی است. پدرش یک کشیش پروتستان و مادرش در گذشته خواننده بوده. مورهد بعدها شش سال از سنش را کاست و ادعا کرد که سال ۱۹۰۶ به دنیا آمده. اولین فیلمش را در سه سالگی بازی کرد. وقتی خانواده شهر محل زندگیشان را تغییر دادند، انگیزهٔ مورهد برای بازیگر شدن افزایش یافت. مادرش با گفتن جملهٔ «امروز می خوای کی باشی اگنس؟» مخالفت خودش را از این تصمیم اگنس بیان می کرد. او و خواهرش سر میز شام ادای هم را در می آوردند و حرکات یکدیگر را تقلید می کردند.
اگنس توسط پدرش همواره تشویق می شد. او اعتقاد عمیقی به دین داشت. دیک سرجنت می گفت: «وقتی اگنس سر صحنه می رسید، در یک دستش انجیل و در دست دیگرش فیلم نامه بود.»


کلمات دیگر: