۱ - آرایش دهنده . ۲ - نظم دهنده ناظم .
طرازنده
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
(طِ زَ دِ ) (ص فا. ) ۱ - آرایش دهنده . ۲ - نظم دهنده .
لغت نامه دهخدا
طرازنده. [ طِ / طَ زَ دَ / دِ ] ( نف ) آرایش دهنده. پیرایش کننده. ( برهان ) ( آنندراج ) :
پرستار صف زد دوصد ماهروی
طراز بتان طرازنده موی.
تا طرازنده مدیح تو دقیقی درگذشت
ز آفرین تو دل آگنده چنان کز دانه نار.
طرازنده رزم و پیکارشان.
طرازنده گردش سپاهی بزرگ.
پرستار صف زد دوصد ماهروی
طراز بتان طرازنده موی.
اسدی.
|| نظم دهنده. ناظم : تا طرازنده مدیح تو دقیقی درگذشت
ز آفرین تو دل آگنده چنان کز دانه نار.
فرخی.
مِه از پیل گردیست سالارشان طرازنده رزم و پیکارشان.
اسدی.
بدی صدهزاران سران سترگ طرازنده گردش سپاهی بزرگ.
اسدی ( گرشاسب نامه ص 252 ).
فرهنگ عمید
۱. آرایش دهنده.
۲. نظم دهنده.
۲. نظم دهنده.
جدول کلمات
ناظم
کلمات دیگر: