کلمه جو
صفحه اصلی

غلاب

فرهنگ فارسی

بسیارغلبه کننده، بسیارچیره دست
( صفت ) بسیار چیره دست سخت چیره .

فرهنگ معین

(غَ لّ ) [ ع . ] (ص . ) بسیار چیره دست .

لغت نامه دهخدا

غلاب . [ غ َل ْ لا ] (اِخ ) نام مردی . (منتهی الارب ). نام پدر خالدبن غلاب بصری است . (از انساب سمعانی ورق 413ب ). پدر خالد قرشی بصری . (تاج العروس ).


غلاب . [ غ َل ْ لا ] (ع ص ) بسیار چیره دست .(منتهی الارب ) (آنندراج ). مبالغه ٔ غالب . سخت چیره .


غلاب. [ غ ِ ] ( ع مص ) مغالبة. ( مصادر زوزنی ). همدیگر چیرگی جستن و غلبه کردن بر کسی. ( منتهی الارب ). غالبه مغالبة و غلاباً، قاهره. ( اقرب الموارد ). غلبه جستن بر همدیگر و چیره شدن بر کسی. رجوع به مغالبة شود.

غلاب. [ غ َل ْ لا ] ( ع ص ) بسیار چیره دست.( منتهی الارب ) ( آنندراج ). مبالغه غالب. سخت چیره.

غلاب. [ غ َ ] ( اِخ ) نام زنی.( منتهی الارب ). جده بنی غلاب از محارب بن خصفة. رجوع به تاج العروس ذیل غلب و رجوع به غلاب ( بنی... ) شود.

غلاب. [ غ َل ْ لا ] ( اِخ ) نام مردی. ( منتهی الارب ). نام پدر خالدبن غلاب بصری است. ( از انساب سمعانی ورق 413ب ). پدر خالد قرشی بصری. ( تاج العروس ).

غلاب. [ غ َ ] ( اِخ ) ( بنی... ) همان بنی حارث بن اوس هستند، رشاطی گوید: حارث پسر اوس بن نابغةبن غنی بن حبیب بن واثلةبن دهمان بی نصربن معاویه است و بنی حارث اهل بیتی در بصره بودندو ببنی غلاب شهرت داشتند و غلاب جده آنان از محارب بن خصفة بود. ( از تاج العروس ). صاحب ریحانة الادب آرد: بنی غلاب یا بنی غلان قبیله ای است در بصره از شعب بنی نصربن معاویه از بطون قبیله هوازن ، و گویند در غیر بصره یک تن از ایشان نیست. ( ریحانة الادب ج 6 ص 308 ).

غلاب . [ غ َ ] (اِخ ) (بنی ...) همان بنی حارث بن اوس هستند، رشاطی گوید: حارث پسر اوس بن نابغةبن غنی بن حبیب بن واثلةبن دهمان بی نصربن معاویه است و بنی حارث اهل بیتی در بصره بودندو ببنی غلاب شهرت داشتند و غلاب جده ٔ آنان از محارب بن خصفة بود. (از تاج العروس ). صاحب ریحانة الادب آرد: بنی غلاب یا بنی غلان قبیله ای است در بصره از شعب بنی نصربن معاویه از بطون قبیله ٔ هوازن ، و گویند در غیر بصره یک تن از ایشان نیست . (ریحانة الادب ج 6 ص 308).


غلاب . [ غ َ ] (اِخ ) نام زنی .(منتهی الارب ). جده ٔ بنی غلاب از محارب بن خصفة. رجوع به تاج العروس ذیل غلب و رجوع به غلاب (بنی ...) شود.


غلاب . [ غ ِ ] (ع مص ) مغالبة. (مصادر زوزنی ). همدیگر چیرگی جستن و غلبه کردن بر کسی . (منتهی الارب ). غالبه مغالبة و غلاباً، قاهره . (اقرب الموارد). غلبه جستن بر همدیگر و چیره شدن بر کسی . رجوع به مغالبة شود.



کلمات دیگر: