۱ - آرامش سکون . ۲ - سکونت استقرار
از شاعران قرن نهم و معاصران امیر علیشیر است
از شاعران قرن نهم و معاصران امیر علیشیر است
ساکنی
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
( ~ . ) [ ع - فا. ] (حامص . ) ۱ - آرامش . ۲ - منزل کردن ، استقرار.
لغت نامه دهخدا
ساکنی. [ ک ِ ] ( حامص ) آرامش. سکونت :
تا بود در تو ساکنی بر جای
زلف کش ، گازگیر و بوسه ربای.
ساکنی. [ ک ِ ] ( اِخ ) ( ملا... ) از شاعران قرن نهم و معاصران امیرعلیشیر است که ذکر او را فخری امیری مترجم مجالس النفائس در ترجمه ای که از آن کتاب بنام لطائفنامه کرده چنین آورده است : ملا ساکنی از سمرقند است و طالب علمی کرده ، از اوست این مطلع:
با ما به لطف نرگس مست تو باز نیست
ارباب ناز را سر اهل نیاز نیست.
تا بود در تو ساکنی بر جای
زلف کش ، گازگیر و بوسه ربای.
نظامی ( هفت پیکر ).
ساکنی. [ ک ِ ] ( اِخ ) ( ملا... ) از شاعران قرن نهم و معاصران امیرعلیشیر است که ذکر او را فخری امیری مترجم مجالس النفائس در ترجمه ای که از آن کتاب بنام لطائفنامه کرده چنین آورده است : ملا ساکنی از سمرقند است و طالب علمی کرده ، از اوست این مطلع:
با ما به لطف نرگس مست تو باز نیست
ارباب ناز را سر اهل نیاز نیست.
( از ترجمه مجالس النفائس ص 147 ).
ساکنی . [ ک ِ ] (اِخ ) (ملا...) از شاعران قرن نهم و معاصران امیرعلیشیر است که ذکر او را فخری امیری مترجم مجالس النفائس در ترجمه ای که از آن کتاب بنام لطائفنامه کرده چنین آورده است : ملا ساکنی از سمرقند است و طالب علمی کرده ، از اوست این مطلع:
با ما به لطف نرگس مست تو باز نیست
ارباب ناز را سر اهل نیاز نیست .
با ما به لطف نرگس مست تو باز نیست
ارباب ناز را سر اهل نیاز نیست .
(از ترجمه ٔ مجالس النفائس ص 147).
ساکنی . [ ک ِ ] (حامص ) آرامش . سکونت :
تا بود در تو ساکنی بر جای
زلف کش ، گازگیر و بوسه ربای .
تا بود در تو ساکنی بر جای
زلف کش ، گازگیر و بوسه ربای .
نظامی (هفت پیکر).
کلمات دیگر: