کلمه جو
صفحه اصلی

غلچ

فرهنگ فارسی

( اسم ) گرهی که سخت گشوده شود .

فرهنگ معین

(غَ ) (اِ. ) آن چه در را بدان بندند از قفل و زنجیر و غیره .
(غِ لَ ) (اِ. ) گره ای که به راحتی گشوده نشود.

(غَ) (اِ.) آن چه در را بدان بندند از قفل و زنجیر و غیره .


(غِ لَ) (اِ.) گره ای که به راحتی گشوده نشود.


لغت نامه دهخدا

غلچ. [ غ َ ] ( اِ ) آنچه در را به آن بندنداز قفل و زنجیر و غیره. ( فرهنگ رشیدی ) :
چنان ایمن شد از عدل تو آفاق
که برکندند از درها همه غلچ.
شمس فخری ( از رشیدی ).

غلچ. [ غ ِ / غ ِ ل َ ] ( اِ ) گرهی را گویند در نهایت استحکام که آن را به آسانی بلکه به هیچ وجه نتوان گشودن ، و بعضی گویند غلچ دو گره است که بر بالای هم زنند، با جیم ابجد نیز درست است. ( برهان قاطع ). گرهی که به آسانی نتوان گشود. ( فرهنگ رشیدی ) :
شاها توئی که دامن عمر ترا نجوم
با دامن ابد به بقاغلچ کرده اند.
شمس فخری ( از فرهنگ رشیدی ).
به فتح لام نیز آمده. ( فرهنگ رشیدی ) ( برهان قاطع ) :
ای آنکه عاشقی به غم اندر غمین شده
دامن بیا به دامن من درفگن غلچ.
معروفی ( از فرهنگ رشیدی ).
رجوع به غلچ شود.

غلچ . [ غ َ ] (اِ) آنچه در را به آن بندنداز قفل و زنجیر و غیره . (فرهنگ رشیدی ) :
چنان ایمن شد از عدل تو آفاق
که برکندند از درها همه غلچ .

شمس فخری (از رشیدی ).



غلچ . [ غ ِ / غ ِ ل َ ] (اِ) گرهی را گویند در نهایت استحکام که آن را به آسانی بلکه به هیچ وجه نتوان گشودن ، و بعضی گویند غلچ دو گره است که بر بالای هم زنند، با جیم ابجد نیز درست است . (برهان قاطع). گرهی که به آسانی نتوان گشود. (فرهنگ رشیدی ) :
شاها توئی که دامن عمر ترا نجوم
با دامن ابد به بقاغلچ کرده اند.

شمس فخری (از فرهنگ رشیدی ).


به فتح لام نیز آمده . (فرهنگ رشیدی ) (برهان قاطع) :
ای آنکه عاشقی به غم اندر غمین شده
دامن بیا به دامن من درفگن غلچ .

معروفی (از فرهنگ رشیدی ).


رجوع به غلچ شود.


کلمات دیگر: