کلمه جو
صفحه اصلی

سایم

فرهنگ فارسی

چراکننده، چرنده، چارپایان، مانندشتروگاو
۱ - چرنده جمع سوائم ( سوایم ) . توضیح چارپایانی که بچرا روند بر حسب عادت مانند : شتر اسب گوسفند .

۱ - چرنده جمع سوائم ( سوایم ) . توضیح چارپایانی که بچرا روند بر حسب عادت مانند : شتر اسب گوسفند .

فرهنگ معین

(یِ ) [ ع . سائم ] (اِفا. ) چرنده . ج . سوایم (سوائم ).

لغت نامه دهخدا

سایم. [ ی ِ ] ( ع ص ) رجوع به سائم شود.

سائم. [ ءِ ] ( ع ص ) چرنده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). ج ، سَوائِم. || حیوانی که از علف بیابان می چرد در بیشتر سال. ( تعریفات جرجانی ). در اصطلاح فقها این لفظ اطلاق شود بر چارپایان که بچرا روند بر حسب عادت. مانند: شتر، گاو، گوسپند و اسب. عرب گوید: سامت الماشیة؛ ای رعت فهی سائمة.پس درباره خر و استر این لفظ را نتوان اطلاق کرد. زیرا چرنده نیستند بر حسب عادت و در شرع چریدن را در بیشتر از مدت سال معتبر دانسته اند و لذا فسرت بالمکتفیة بالرعی فی اکثر الحول. ( کشاف اصطلاحات الفنون ).

دانشنامه عمومی

سایم (۱۹۸۴). سایم (به انگلیسی: Syme) نام یکی از شخصیت ها در کتاب ۱۹۸۴ نوشته جورج اورول است. او متخصص زبان نوین است و در بخش تحقیقات وزارت حقیقت روی یازدهمین چاپ فرهنگ لغت زبان نوین کار می کند. او در پایان ناشخص می شود.
اورول، جورج (۱۳۸۶)، هزارونهصدوهشتادوچهار، ترجمهٔ بلوچ، حمیدرضا، تهران: انتشارات گهبد
او در کتاب این گونه معرفی و توصیف شده است:
موجودی لاغر و ریزنقش تر از وینستون بود، موهایی تیره و چشمانی متورم درشت داشت که آکنده از اندوه و تمسخرآمیز بودند و به نظر می رسید هنگام صحبت چهره مخاطب را می کاود.


کلمات دیگر: