خش , اختلا ل , پارازيت , سروصدا
ضوضاء
عربی به فارسی
فرهنگ معین
(ضَ یا ضُ ) [ ع . ] (اِ. ) شور و غوغا، هیاهو، بانگ .
لغت نامه دهخدا
ضوضاء. [ ض َ ] ( ع اِ ) ضوضا. رجوع ب-ه ض-وض-ا ش-ود.
ضوضاء. [ ض َ ] ( ع مص ) بانگ کردن. ( دهار ).
ضوضاء. [ ض َ ] ( ع مص ) بانگ کردن. ( دهار ).
ضوضاء. [ ض َ ] (ع اِ) ضوضا. رجوع ب-ه ض-وض-ا ش-ود.
ضوضاء. [ ض َ ] (ع مص ) بانگ کردن . (دهار).
کلمات دیگر: