طرسوسی

ابوطاهر طرسوسی نویسنده ایرانی از قرن ششم هجری است.
ابوطاهر بن حسن بن علی بن موسی طرسوسی. از زندگی او اطلاعات دقیقی در دست نیست و حتی عصرش و محل تولد و اقامتش روشن نیست.
سعید نفیسی در کتاب تاریخ نظم و نثر در ایران ابتدا او را طرسوسی و ظاهراً از نویسندگان خاک عثمانی در قرن نهم شمرده؛ بعداً این نتیجه را گرفته که او طوسی بوده و او را به غلط طرطوسی نوشته اند و در نیمهٔ دوم قرن پنجم می زیسته است.
چهار کتاب داستان به نثر از ابوطاهر طرسوسی در دست است: داراب نامه، اسکندرنامه، قهرمان نامه، قران حبشی. از این چهار کتاب تنها داراب نامه و قِران حبشی چاپ شده است .
محمدامین ریاحی می نویسد: «من به دلیل زبان داراب نامه آن را از اواخر قرن ششم می دانم. از طرف دیگر وجود محیط ایرانی اندیشی درسراسر داستان و آمیختگی آن با فرهنگ یونانی می رساند که مؤلف باید در دورهٔ قدرت پادشاهان سلجوقی روم و در نواحی زیر تسلط آنان زیسته باشد. اما این هم معلوم نیست که اگر مؤلف اهل طرسوس بوده، کتاب خود را در دیار روم نوشته یا این که او یا پدرانش در دست به دست گشتن های طرسوس، به ایران بازآمده اند، و کتاب در نقطه ای از ایران نوشته شده است. این تردیدها شاید وقتی تا اندازه ای رفع شود که سه کتاب دیگر مؤلف هم انتشار یابد و با بررسی مجموع آثار او بتوان نتیجه های بهتری گرفت.»