سرلشکر سید موسی نامجو(زاده ٢۶ آذر ١٣١٧ _ درگذشته ٧ مهر ١٣۶٠) از نظامیان عالی رتبه نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران و وزیر دفاع جمهوری اسلامی ایران بود.
امروزه خیابان «گرگان» که یکی از خیابان های قدیمی تهران است، به نام سرلشکر نامجو نام گذاری شده است.
در بهمن ماه سال ۱۳۹۵ از سردیس ایشان در گیلان رونمایی شد.
سید موسی نامجو در ٢۶ آذر ۱۳۱۷ در بندر انزلی به دنیا آمد تاریخ تولد وی در شناسنامه ١٠ آبان ١٣١٧ میباشد اما تاریخ درست وی همان ٢۶ آذر میباشد او پس از انجام تحصیلات ابتدایی و متوسطه به تحصیل در دانشکده افسری ادامه داد و و با مدرک لیسانس نقشه برداری (درجه ستوان دومی) در سال ۱۳۴۰ از دانشکده افسری فارغ التحصیل شد. او پیش از انقلاب ۱۳۵۷ به سمت عضو هیئت علمی دانشکده افسری منصوب شد که این مسئولیت، بعد از انقلاب به ریاست دانشکده، ارتقاء یافت. وی اولین فرمانده دانشکده افسری جمهوری اسلامی ایران بود که در سال ۱۳۵۸ دست اندر کار تحول اساسی در دانشکده افسری بود، پس از کشته شدن مصطفی چمران، نماینده فرمانده کل قوا (سید روح الله خمینی) در شورای عالی دفاع بود و مدتی بعد در نقش وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح به خدمت پرداخت.
نامجو در سال ۱۳۴۹ ازدواج کرد. ثمره این ازدواج، ۳ فرزند(۲ پسر و یک دختر) است.
وی مخالف شرایط محیط رژیم سلطنت و جو حاکم بر ارتش شاهنشاهی بود و در جریانات انقلاب ۱۳۵۷ نقش داشت. او از جریانات سیاسی گذشته و اتفاقات جریان «نهضت ملی» آگاهی کامل داشت؛ او نسبت به روح الله خمینی علاقه قلبی داشت و وی را سدی در مقابل انحرافات می شناخت و سخت نگران انحراف انقلاب بود.
امروزه خیابان «گرگان» که یکی از خیابان های قدیمی تهران است، به نام سرلشکر نامجو نام گذاری شده است.
در بهمن ماه سال ۱۳۹۵ از سردیس ایشان در گیلان رونمایی شد.
سید موسی نامجو در ٢۶ آذر ۱۳۱۷ در بندر انزلی به دنیا آمد تاریخ تولد وی در شناسنامه ١٠ آبان ١٣١٧ میباشد اما تاریخ درست وی همان ٢۶ آذر میباشد او پس از انجام تحصیلات ابتدایی و متوسطه به تحصیل در دانشکده افسری ادامه داد و و با مدرک لیسانس نقشه برداری (درجه ستوان دومی) در سال ۱۳۴۰ از دانشکده افسری فارغ التحصیل شد. او پیش از انقلاب ۱۳۵۷ به سمت عضو هیئت علمی دانشکده افسری منصوب شد که این مسئولیت، بعد از انقلاب به ریاست دانشکده، ارتقاء یافت. وی اولین فرمانده دانشکده افسری جمهوری اسلامی ایران بود که در سال ۱۳۵۸ دست اندر کار تحول اساسی در دانشکده افسری بود، پس از کشته شدن مصطفی چمران، نماینده فرمانده کل قوا (سید روح الله خمینی) در شورای عالی دفاع بود و مدتی بعد در نقش وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح به خدمت پرداخت.
نامجو در سال ۱۳۴۹ ازدواج کرد. ثمره این ازدواج، ۳ فرزند(۲ پسر و یک دختر) است.
وی مخالف شرایط محیط رژیم سلطنت و جو حاکم بر ارتش شاهنشاهی بود و در جریانات انقلاب ۱۳۵۷ نقش داشت. او از جریانات سیاسی گذشته و اتفاقات جریان «نهضت ملی» آگاهی کامل داشت؛ او نسبت به روح الله خمینی علاقه قلبی داشت و وی را سدی در مقابل انحرافات می شناخت و سخت نگران انحراف انقلاب بود.
wiki: موسی نامجو