جمع عکنه بمعنی نورد شکم از فربهی
اعکان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
اعکان. [ اَ ] ( ع اِ )ج ِ عُکنَة، بمعنی نورد شکم از فربهی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). گویند: ج ِ عُکنَه ، بمعنی ورزیدگی و ستبری شکم از چاقی باشد. ( از اقرب الموارد ). ج ِ عُکنَه ، نورد شکم که از غایت فربهی باشد. ( از آنندراج ).
کلمات دیگر: