آوازی که در گلو بگردد در وقت غرغره کردن و مانند آن .
اغ اغ
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
اغ اغ. [ اُ اُ ] ( اِ صوت ) آوازی که در گلو بگردد در وقت غرغره کردن و مانند آن. ( آنندراج ). آوازی که در گلو از قرقره کردن پدید آید. ( ناظم الاطباء ):
بود تکرار نیت در وضویت
کشی در آب تا صد بار رویت
کنی از غسل تا خود را نمازی
نوای اُغ اُغ را کوک سازی.
بود تکرار نیت در وضویت
کشی در آب تا صد بار رویت
کنی از غسل تا خود را نمازی
نوای اُغ اُغ را کوک سازی.
ملافوقی یزدی ( از آنندراج ).
رجوع به اغ شود.کلمات دیگر: