انتزاع تَغَزُلی (lyrical abstraction) شیوه ای از نقاشی وابسته به هیجان نمایی انتزاعی در دو دههٔ ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ است. به این شیوه «انتزاع گرایی غِنایی» هم گقته شده است.از ویژگی های این مکتب شور شاعرانه و بهره گیری از رنگ های تابناک است.
رنگ افشانی (تاشیسم)
انتزاع گرایی تغزلی نه تنها با جنبش های حجم گرایی (کوبیسم) و فراواقع گرایی (سوررئالیسم) که قدیمی تر از آن بودند در تقابل بود بلکه با انتزاع گرایی هندسی نیز تقابل داشد.
البته اصطلاح انتزاع گرایی تغزلی در برخی متون معنایی تقریباً مبهم دارد و در نوشته های مختلف با مفاهیم متفاوتی به کار رفته است ولی به طور کل به جنبه های عمدتاً شهودی (در مقابل هندسی) فرم های نقاشی انتزاعی به ویژه آثار مربوط به هیجان نمایی (اکسپرسیونیسم) انتزاعی و هواخواهان آن اطلاق می شود. از این اصطلاح غالباً برای توصیف کاربرد آزادانه و افراطی و پرتجمل رنگ استفاده می شود.
رنگ افشانی (تاشیسم)
انتزاع گرایی تغزلی نه تنها با جنبش های حجم گرایی (کوبیسم) و فراواقع گرایی (سوررئالیسم) که قدیمی تر از آن بودند در تقابل بود بلکه با انتزاع گرایی هندسی نیز تقابل داشد.
البته اصطلاح انتزاع گرایی تغزلی در برخی متون معنایی تقریباً مبهم دارد و در نوشته های مختلف با مفاهیم متفاوتی به کار رفته است ولی به طور کل به جنبه های عمدتاً شهودی (در مقابل هندسی) فرم های نقاشی انتزاعی به ویژه آثار مربوط به هیجان نمایی (اکسپرسیونیسم) انتزاعی و هواخواهان آن اطلاق می شود. از این اصطلاح غالباً برای توصیف کاربرد آزادانه و افراطی و پرتجمل رنگ استفاده می شود.
wiki: انتزاع تغزلی