روش شناسی

روش شناسی یا متدولوژی (به انگلیسی: Methodology) وسیله شناخت هر علم است. روش شناسی در مفهوم مطلق خود به روش هایی گفته می شود که برای رسیدن به شناخت علمی از آن ها استفاده می شود و روش شناسی هر علم نیز روش های مناسب و پذیرفته آن علم برای شناخت هنجارها و قواعد آن است.
گردآوری مجموعه ای از فرضیات، عقاید و تصورات
مقایسه ارزیابی های مختلف
نقد روش های خاص
روش های شناخت را باید از روش ها و فنون اجرای آن ها متمایز دانست، چرا که اجرای هر قاعده پس از شناخت آن قاعده ممکن می گردد.
واژه روش شناسی گاه نیز به معنی «روشمَندی» یا مجموعه ای از روش ها بکار می رود.
آن چیزی که در علوم اجتماعی از آن به عنوان روش شناسی (متدولوژی)نام می بریم بیشتر از آنکه مهارت یا شیوه های گوناگون برایتحقیق یا پژوهش (روش تحقیق) باشد خبر از انواع رویکردها ونظر گاه ها به پدیده های اجتماعی می دهد که بیشتر با فلسفهمدرن کانتی در ارتباط است از آنرو که قائل به نمودهایمتکثر از بعد واحد است. از این رو روش شناسی بیشتر بحثیمعرفت شناختی (اپیستمولوژی) است و بیشتر با مکتب و دیدگاهسر وکار دارد نه با روش و شیوه های جزیی تحقیق، در واقع زمانیکه از فرضیه و رابطه علی متغیر مستقل و وابسته و همبستگیمتغیرها اندازه گیری اسمی فاصله ای و نسبی و نمونه گیری و استنادبه منابع متقن علمی (کتاب و مقاله)سخن می گوییم دربارهٔ روش تحقیق به بحث پرداخته ایم امازمانی که سخن از رویکردهای پوزیتویستی هنجاری، نهادی، رفتار گرایی،فمینیستی، تجزیه وتحلیل گفتمان، انتخاب عقلایی، تجزیه وتحلیل موقعیت،فرد گرایی و ساختار گرایی و... است تمرکز بر رهیافت و مکاتبو متدولوژی است. از این رو در هر رهیافت ممکن است روش هایمتفاوتی وجود داشته باشد. نسبت رهیافت (متدولوژی) به روش همانندنسبت دیدگاه به ابزار است.