لدا

لدا (به یونانی: Λήδα) در اسطوره های یونان، ملکه اسپارت است.
فهرست شخصیت ها، مکان ها و رویدادهای افسانه ای یونان باستان
آابپتجچخدرزژسشفکگلمنوهی
دختر تستیوس، پادشاه آیتولیایی بود. با توندارئوس پادشاه اسپارت ازدواج کرد و هلن، کلوتایمنسترا، کاستور و فویبه را به دنیا آورد. در افسانه ها آمده است زئوس به شکل قویی در آمد و لدا را فریفت و با او آمیزش نمود، و او پدر حقیقی هلن، کاستور و پولوکس بوده است.

لدا (اخترشناسی). لِدا (اخترشناسی)(Leda)
در اخترشناسی، قمر کوچک سیارۀ مشتری، و نهمین قمر شناخته شده از سمت این سیاره. تقریباً هر ۲۳۹ روز زمینی یک بار و در ارتفاع ۱۱میلیون کیلومتری مشتری را دور می زند. مدار آن بیضی شکل است و حدود ۲۷ درجه نسبت به استوای مشتری تمایل دارد. شکلی نامنظم دارد و قطر آن احتمالاً ۱۶ کیلومتر است. لِدا کوچک ترین قمر شناخته شدۀ مشتری است. هیچ فضاپیمایی را رهسپار لِدا نکرده اند، از این رو هیچ گاه از نزدیک بررسی نشده است و اطلاع چندانی از ساختار درونی یا ترکیب آن در دست نیست، اما چگالی اش نشان می دهد که بیشتر سنگی است تا یخی. لِدا درونی ترین قمر مشتری از میان چهار قمر است. نام این چهار قمر به حرف a ختم می شود، از این رو آن ها را قمرهای الف می نامند. مدارهای همگی این قمرها بر گرد مشتری و چگالی آن ها مشابه است. بنابه نظر اخترشناسان، قمرهای یادشده در ابتدا سیارکی واحد بوده اند که حدود ۴میلیارد سال پیش به دور خورشید مدارپیمایی می کرده است. این سیارک بر اثر ورود به درون ابرِ فشرده ای از غبار، که مشتری را احاطه کرده بود، با ذرات درون ابر برخورد کرد. این برخورد حرکت سیارک را کُند، و آن را متلاشی کرد. حرکت چهار قطعۀ بزرگ تر به قدری کُند شد که جذب گرانش مشتری شدند و قمرهای a را تشکیل دادند. در ۱۹۷۴، اخترشناس امریکایی، چارلز کوال، لِدا را کشف کرد. این قمر به نام ملکۀ اسپارت در اساطیر یونان نام گذاری شده است. لِدا معشوقۀ ایزد یونانی، زئوس، بود و این دو والدین هلن تروا و پولوکس بودند.

لدا (اسطوره). لِدا (اسطوره)(Leda)
در اساطیر یونان، همسر توندارئوس اسپارتی و مادر کلوتایمنسترا. زئوس به هیئت قویی درآمد و با او درآمیخت و از او صاحب هلن تروایی و براساس برخی روایات، صاحب دو پسر به نام های کاستور و پولوکس (پولودئوکهای یونانیان) شد. در روایات دیگر، کاستور از توندارئوس بود. هومر هردو پسر را از او دانسته است. گفته اند که فرزند انی که لدا از زئوس داشت سر از تخم برآورده اند.

[ویکی الکتاب] معنی لُدّاً: ستیزه جویان - اهل دشمنی و خصومت (کلمه لدّ جمع الد است ، که از لدد به معنای خصومت مشتق شده است)
ریشه کلمه:
لدد (۲ بار)

«لُدّ» (با ضم لام و تشدید دال) جمع «أَلَد» (بر وزن عدد) به معنای دشمنی است که خصومت شدید دارد، و به کسانی گفته می شود که در دشمنی کردن متعصب، لجوج و بی منطقند.
(بروزن فرس) خصومت شدید. «لَدَّ یَلَدُّ لَدَداً: اِشْتَدَّتْ خُصُومَتُهُ» چنانکه در مصباح گفته است. لَدَّ به فتح اوّل به معنی شَدیداُلْخُصُومَة و اَلَدّ کسی که خصومتش شدیدتر است. در نهج البلاغه خطبه 68 هست: «یا رَسُول اللهِ ماذا لَقیتُ مِنْ اُمَّتِکَ مِنَ الْاَوَدِوَاللَّدَدِ» ای رسول خدا «صلی الله علیه واله» چه‏ها دیدم از امّت تو از کجی و خصومت!! . خدا را بر مافی‏الضمیرش گواه می‏گیرد حال آنکه سخت‏ترین دشمنان است. . لُدّ به ضمّ اوّل جمع اَلَدّ است: تا با آن پرهیزکاران را بشارت دهی و قومی را که دشمن سرسخت‏اند بترسانی. این کلمه تنها دوبار در قرآن بکار رفته است.