برابر پارسی : خوشنوا، خوش آوا
خوش لحن
برابر پارسی : خوشنوا، خوش آوا
فرهنگ فارسی
خوش آهنگ آنکه آوازش مطبوع و دلپسند باشد .
لغت نامه دهخدا
خوش لحن. [ خوَش ْ / خُش ْ ل َ ] ( ص مرکب ) خوش آهنگ. آنکه آوازش مطبوع و دلپسند باشد. ( ناظم الاطباء ) :
سوزنی در باغ مدح میر عالم زین دین
بلبل خوش لحن و خوش دستان و شیرین نغمتی.
سوزنی در باغ مدح میر عالم زین دین
بلبل خوش لحن و خوش دستان و شیرین نغمتی.
سوزنی.
فرهنگ عمید
= خوش آواز
خوشآواز#NAME?
کلمات دیگر: