نگون بخت

بدبخت بد اقبال : بخورای نیک سیرت سره مرد . کان نگون بخت گردکردونخورد. ( گلستان )
بخت برگشته، بدبخت

(نِ بَ ) (ص مر. ) بدبخت ، سیاه بخت .

نگون بخت. [ ن ِ گوم ْ ب َ ] ( ص مرکب )بدبخت. سیاه بخت. بیچاره. ( ناظم الاطباء ). بداقبال. ( فرهنگ فارسی معین ). وارون بخت. نگون اختر :
نگون بخت را زنده بر دار کن
وز آن نیز با ما مگردان سخن.وز آن پس که داند که پیروز کیست
نگون بخت ار گیتی افروز کیست.نگون بخت را زنده بر دار کرد
دل مرد بدکار بیدار کرد.رسول را گفت برو و به این ترک نگون بخت بگو که ما را از تو نه نزل می بایدو نه برگ و ساز. ( اسکندرنامه خطی ).
بگفت ای نگون بخت بدبخت زن
خطاکار ناپاک ناپاک تن.با دولت والای تو اعدای نگون بخت
باشند ز پیروز شدن خاسر و خائب.بخور ای نیک سیرت سره مرد
کآن نگون بخت گرد کرد و نخورد.سوار نگون بخت بی راهرو
پیاده برد زو به رفتن گرو.شبی مست شد آتشی برفروخت
نگون بخت کالیوه خرمن بسوخت.

بخت برگشته، بدبخت.