سقا

( صفت ) فروشنده آب آب دهنده آبکش .
سقا آب فروش یا شک

(سَ قّ ) [ ع . سقاء ] (ص . ) فروشندة آب .

سقا. [ س َق ْ قا ] ( ع ص ) سقاء. رجوع بدان کلمه شود.
- مرغ سقا ؛ سریچه. ( فرهنگ اسدی ) : و مرغانی که سقا خوانند پیوسته بر آن درختها نشینند. ( تاریخ طبرستان ).
|| آبکش. آنکه شغل او آب دادن یا آب فروختن به تشنگان است. آب فروش :
سقائی است این لنبک آبکش
بخوبی گفتار و کردار خوش.بدان سقّا که خود خشک است کامش
گهی بگری و گه بفسوس وبرخند.بر لب بحر کفش خورشیدوار
قربه زرین و سقا دیده ام.چو سقّا آب چشمه بیش ریزد
ز چشمه کآب خیزد بیش خیزد.تا بیابی بهر لشکر آب را
در سفر سقّا شوی اصحاب را.گداطبع اگر در تموز آب حیوان
به دستت دهد جور سقّا نیرزد.

۱. آب دهنده.
۲. [منسوخ] کسی که آب نوشیدنی می فروخت.
ظرفی چرمی برای آب یا شیر یا چیز دیگر، مشک، مشک آب، مشک شیر.

آب فروش