تطهیر

پاک کردن، پاکیزه کردن، چیزی رابا آب شستن
۱ - ( مصدر ) پاک کردن پاکیزه ساختن شستن . ۲ - ( اسم ) پاکی طهارت . جمع : تطهیرات .

(تَ ) [ ع . ] (مص م . ) پاک کردن ، پاکیزه ساختن .

تطهیر. [ ت َ ] ( ع مص ) پاک کردن. ( منتهی الارب ) ( دهار ) ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). پاک گردانیدن و از همین است تطهیر ختان. || ختنه کردن. ( یادداشت مرحوم دهخدا ) :
کار اوو تو تا گه تطهیر
کار طفل است و آن حجامش
شکرش در دهان نهد و آنگه
ببرد پاره ای ز اندامش.و رجوع به تطهیر کردن شود. || شستن. ( منتهی الارب )( ناظم الاطباء ). غسل دادن چیزی به آب. ( از اقرب الموارد ). پاک کردن از معصیت. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
- تطهیر سرائر ؛ عبارت است از لب لباب و غایت علم سلوک. ( کشاف اصطلاحات الفنون ).
- تطهیر قلب ؛ راه ندادن خیالات فاسد در دل. ( انجمن آرا ).

۱. پاک کردن، پاکیزه کردن.
۲. چیزی را با آب شستن و پاکیزه ساختن.