سرو کشمر

سرو کشمر یا سرو مقدس زرتشت درختی بوده که به باور زرتشتیان به دستور زرتشت کاشته شده بود. این درخت بسیار زیبا و بزرگ بود و مورد تقدس مردم، چندان که آوازه ش به متوکل خلیفه عباسی رسید خلیفه به بریدن آن به خواجه ابوالطیب عامل نیشابور به همراه درودگری نیشابوری و آوردنش به جعفریه فرمان داد. زرتشتیان آن شهر پیشنهاد کردند که در برابر نبریدنش، ۵۰۰۰۰ سکه زر بپردازند. اما این پیشنهاد پذیرفته نشد و سرو کهن سال را بریدند و برای خلیفه به بغداد بردند. یک روز پیش از رسیدن درخت به بغداد، متوکل به قتل رسید و این مطابق پیش گویی زرتشت بود که گفته بود هر که این درخت را ببرد، کشته خواهد شد. گفته اند این سرو در زمان قطع شدن بیش از ۱۴۰۰ سال عمر داشت.
درختان مقدس
درخت سرو
سرو زربین سنگان
بته جغه
شیر و خورشید
درفش کاویانی
فرش بهارستان
سرو کشمر را روایت است که اشو زرتشت پیامبر ایران، آن را با دست خود از بهشت آورده و در زمین کشمر کاشته است. حکیم فردوسی در این باره سروده:
در کتاب دانشنامه مزدیسنا نوشته انوشه روان دکتر موبد جهانگیر اشیدری آمده:
گویند اشو زرتشت، دو درخت سرو به طالع سعد در دو محل به دست خود کاشت، یکی در دهکده کشمر و دیگری در دهکده فریومد از روستاهای توس (طوس) خراسان. به مرور این درخت بلند و ستبر و پرشاخ شده و دیدن آن موجب شگفتی بینندگان می شد. چون وصف این سروها در مجلس متوکل عباسی، خلیفه عهد، بیان شد، او که مشغول به عمارت در جعفریه سرمن رای، مشهور به سامره بود به خاطرش افتاد که آن سرو را قطع کرده، به بغداد بیاورند.