عصب سیاتیک

عصب سیاتیک (sciatic nerve) یا کپلی قطورترین عصب بدن انسان است که از ناحیه کمری آغاز و تا انتهای پا امتداد دارد.
عصب سیاتیک از اتصال ریشه های عصبی L4-S3 که از مهره های کمری و ساکروم خارج شده تشکیل می شود و بعد از خارج شدن از لگن از پشت باسن به پشت ران رفته و در بالاتر از مفصل زانو به دو شاخه به نام های عصب درشت نی و عصب نازک نئی مشترک (پرونئال) تقسیم می شود.
هرگونه فشار بر روی این عصب می تواند باعث ایجاد درد در تمام طول عصب شود (یعنی مسیری که از کمر شروع می شود و از پشت پا پایین می آید و تا پاشنه و کف پا می رسد). سیاتیک بیشتر در سنین ۵۰–۳۰ سالگی بوجود میآید و علت عمده آن پاره شدن دیسک بین مهره ای است. بدنبال وارد شدن فشار بیش از حد به ستون مهره، قسمت حلقوی محیطی دیسک (آنولوس فیبروزوس) پاره شده و قسمت مرکزی (نوکلئوس پولپوزوس) از بین شکاف پارگی به بیرون راه پیدا می کند. این قسمت بیرون زده را هرنی یا فتق می گویند.
در راس حفره Popliteal به دو شاخه خارجی یا Common peroneal و داخلی یا Tibial تقسیم می شود که این تقسیم در بالاتر یا حتی در لگن ممکن است صورت بگیرد. در قسمت اول در ناحیهGluteal، ممکن است در اثر تزریقات داخل عضلانی یا در رفتگی پشتی مفصل ران یا در موارد جراحی روی مفصل ران آسیب ببیند. در تزریقات عمدتاً قسمت Common peroneal آن آسیب می بیند. در وسط پشت ران بلافاصله پس از خروج از زیر Gluteus maximus سطحی شده و فقط توسط پوست و فاشیا پوشیده می شود. همچنین در فتق دیسک های کمری نیز ممکن است به شاخه های عصب سیاتیک فشار وارد شود و علائم تیر کشیدن درد به پشت ران و از زانو به پایین می شود.