کلمه جو
صفحه اصلی

ابن عامر

فرهنگ فارسی

از مردم دمشق گویند قر آن را از عثمان بن عفان یاد گرفت

لغت نامه دهخدا

ابن عامر. [ اِ ن ُ م ِ ] ( اِخ ) مکنی به ابوعمران عبداﷲبن عامر یحصبی ، از مردم دمشق. وفات 118 هَ.ق. یکی از قراء سبعه. گویند قرآن را از عثمان بن عفان فراگرفت. و بصحبت گروهی از صحابه رسول صلوات اﷲعلیه رسید. او از طبقه اولی تابعین است و از جماعتی از صحابه روایت کند، ازجمله واثلةبن اسقع و فضالةبن عبید و معاویةبن ابی سفیان. او راست : کتاب مقطوع القرآن و موصوله. و کتاب اختلاف مصاحف الشام و الحجاز و العراق. ( ابن الندیم ).

دانشنامه عمومی

ابوعمران عبدالله ابن عامر دمشقی از قراء سبعه است. او در زمان عمر بن عبدالعزیز و قبل و بعد از آن، امام مسجد دمشق (مسجد جامع اموی) و قاضی و پیشوای آنجا بوده و از معمرترین قراء سبعه به شمار می رود. او در سال ۱۱۸ هجری قمری درگذشت.
هشام (ابن عمار ابن نصیر)
ابن ذَکْوان (ابو عمرو عبدالله ابن احمد)
کسانی که از وی روایت کرده اند:


کلمات دیگر: