روداور

رودآور. رودآور کوره ای در ناحیه جبال، جنب کوه الوند و میان نهاوند و همدان بوده است. نام آن را به صورت رودرآور ، روذرآور ، رودآورد و روذرآورد نیز ضبط کرده اند. بنا به گفته ابن فقیه، روذرآور از مطبوع ترین نواحی امپراطوری ساسانی بود. صادرات زعفران آن مشهور بود و اقسام میوه نیز در آن به عمل می آمد. از آبادی های روذرآور، سرکان و توی (تویسرکان) را نام برده اند و کرزان رود نیز جزء این ناحیه بوده است.
بنا به گفته ابن فقیه رستاق روذآور (روذراور) دره ای بود که طول آن به سه فرسخ می رسید و ۹۳ آبادی داشت که همگی دارای باغ های میوه بسیار و جویبارهای فراوان بودند و در آنجا زعفران هم کشت و زرع می شد. مسجد جامع آنجا در آبادی کرج قرار داشت که برای تمییز آن از کرج ابودلف به آن کرج روذآور می گفتند.
حمدالله مستوفی در نزهةالقلوب نام این محل را غالباً به صورت رودارود ضبط کرده است. به گفته وی «آبش از کوه الوند جاری است و زمینش مرتفع تمام باشد و در آنجا زعفران بسیار باشد و بدین سبب آن زمین را زعفرانی خوانند. حقوق دیوانیش دو تومان و سه هزار و پانصد دینار است.»
یاقوت حموی در معجم البلدان گوید: «ناحیه ایست در نزدیکی نهاوند از اعمال جبال. دارای ۹۳ قریه است که باغ های پردرخت و نهرهای جاری دارد و درختان این ناحیه دارای انواع گوناگون میوه هاست و دارای منبر بود و در آن موضعی بودکه بدان کرج گفته می شد و آن شهر کوچکی است و ابنیهٔ آن از گل محکم ساخته شده است و دارای چمنزارها و میوه ها و کشتزارهاست و زعفران بسیار از آنجا می خیزد و به بلاد دیگر حمل می گردد و میان آن و همدان و همچنین نهاوند هفت فرسخ است. جمعی از اهل علم به رودراور منسوب هستند.»
ناحیه رودرآور در نزهةالقلوب حمدالله مستوفی با محل تویسرکان و توابع آن منطبق می شود. در یک کیلومتری شهر تویسرکان آثار خرابه ها و خندقی وجود دارد و چنین به نظر می رسد که شهر رودآور در این مکان بوده و ظاهراً در اثر حمله مغول به ایران ویران شده است.
دوگونه نامگذاری می توان برای رودآور در نظر گرفت. اول آنکه چون در پیرامون و درون این شهر رودهای زیادی از جمله سرکان، سرابی، قلقل، آریتمان، خرم و ... وجود دارند، به آن رودآور گفته اند. دوم آنکه چون این شهر دارای باغ ها، بستان ها و کشتزارهای بسیاری بوده و زعفران زیادی در آن به دست می آمده، اقتصاد پررونق و جایگاه طبیعی ویژه و دلپذیری داشته و همین ویژگی ها آن را به شهری پرنشاط و سرور تبدیل کرده و به آن «رودآور» یعنی نشاط و شادی آور گفته اند.