کلمه جو
صفحه اصلی

خصیان

فرهنگ فارسی

دو خایه یا دو پوستی که در آن دو خایه جای دارد .

لغت نامه دهخدا

خصیان . [ خ ُ / خ ِ ] (ع اِ) دو خایه . || پوستی که در آن دو خایه جای دارد. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از اقرب الموارد) (از لسان العرب ).

خصیان . [ خ ُ / خ ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ خصی . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (اقرب الموارد).

خصیان. [ خ ُ / خ ِ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ خصی. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( اقرب الموارد ).
خصیان. [ خ ُ / خ ِ ] ( ع اِ ) دو خایه. || پوستی که در آن دو خایه جای دارد. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از اقرب الموارد ) ( از لسان العرب ).
کلمات دیگر: