روزگار و ایام جوانی
روز جوانی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
روز جوانی. [ زِ ج َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) روزگار و ایام جوانی :
دریغ روز جوانی و عهد برنایی
نشاط کودکی و عیش خویشتن رایی.
دریغ روز جوانی و عهد برنایی
نشاط کودکی و عیش خویشتن رایی.
سعدی.
کلمات دیگر: