ابن ابی فتح کاتب مشهور به مطوق
علی کاتب
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
علی کاتب. [ ع َ ی ِ ت ِ ] ( اِخ ) ابن ابراهیم بن محمدبن اسحاق کاتب. از عالمان بود واو را کتابی است در نسب بنی عقیل که در سال 884 هَ.ق. تألیف کرده است. ( از معجم الادباء ج 12 ص 216 ).
علی کاتب. [ ع َ ی ِ ت ِ ] ( اِخ ) ابن ابی فتح کاتب. مشهور به مطوق. رجوع به علی مطوق شود.
علی کاتب. [ ع َ ی ِ ت ِ ] ( اِخ ) ابن ابی فتح کاتب. مشهور به مطوق. رجوع به علی مطوق شود.
علی کاتب . [ ع َ ی ِ ت ِ ] (اِخ ) ابن ابراهیم بن محمدبن اسحاق کاتب . از عالمان بود واو را کتابی است در نسب بنی عقیل که در سال 884 هَ .ق . تألیف کرده است . (از معجم الادباء ج 12 ص 216).
علی کاتب . [ ع َ ی ِ ت ِ ] (اِخ ) ابن ابی فتح کاتب . مشهور به مطوق . رجوع به علی مطوق شود.
کلمات دیگر: