ابن عبدالعلای میسی ملقب به زین الدین و مکنی به ابوالقاسم و مشهور به ابن مفلح وی از فقیهان قرن دهم هجری بود و در سال ۹۳۸ قمری درگذشت
علی میسی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
علی میسی. [ ع َ ی ِ م َ ] ( اِخ ) ابن عبدالعالی بن عبدالباقی بن ابراهیم بن علی بن عبدالعالی عاملی میسی. ادیب و شاعر و نحوی بود. او راست : شرح اجرومیة، که در سال 1020 هَ. ق. از تألیف آن فراغت یافت. میسی منسوب است به «میس » که از بلاد جبل عامل است. ( از اعیان الشیعة ج 41 ص 294 ).
علی میسی. [ ع َ ی ِ م َ ] ( اِخ ) ابن عبدالعالی میسی. ملقب به زین الدین و مکنی به ابوالقاسم و مشهور به ابن مفلح. وی از فقیهان قرن 10 هَ. ق. بود و در سال 938 هَ. ق. درگذشت. از جمله شاگردان او شهید ثانی بوده است. ( از مصنفی علم الرجال آقابزرگ طهرانی ).
علی میسی. [ ع َ ی ِ م َ ] ( اِخ ) ابن عبدالعالی میسی. ملقب به زین الدین و مکنی به ابوالقاسم و مشهور به ابن مفلح. وی از فقیهان قرن 10 هَ. ق. بود و در سال 938 هَ. ق. درگذشت. از جمله شاگردان او شهید ثانی بوده است. ( از مصنفی علم الرجال آقابزرگ طهرانی ).
علی میسی . [ ع َ ی ِ م َ ] (اِخ ) ابن عبدالعالی میسی . ملقب به زین الدین و مکنی به ابوالقاسم و مشهور به ابن مفلح . وی از فقیهان قرن 10 هَ . ق . بود و در سال 938 هَ . ق . درگذشت . از جمله شاگردان او شهید ثانی بوده است . (از مصنفی علم الرجال آقابزرگ طهرانی ).
علی میسی . [ ع َ ی ِ م َ ] (اِخ ) ابن عبدالعالی بن عبدالباقی بن ابراهیم بن علی بن عبدالعالی عاملی میسی . ادیب و شاعر و نحوی بود. او راست : شرح اجرومیة، که در سال 1020 هَ . ق . از تألیف آن فراغت یافت . میسی منسوب است به «میس » که از بلاد جبل عامل است . (از اعیان الشیعة ج 41 ص 294).
کلمات دیگر: