ریه مانندی که شتر به وقت مستی از دهان بر آرد .
شمشقه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
شمشقة. [ ش ِ ش ِ ق َ ] (ع اِ) شِقشِقة. (ناظم الاطباء). ریه مانندی که شتر به وقت مستی از دهان برآرد. (منتهی الارب )(آنندراج ) (از اقرب الموارد). رجوع به شقشقة شود.
( شمشقة ) شمشقة. [ ش ِ ش ِ ق َ ] ( ع اِ ) شِقشِقة. ( ناظم الاطباء ). ریه مانندی که شتر به وقت مستی از دهان برآرد. ( منتهی الارب )( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به شقشقة شود.
کلمات دیگر: