کلمه جو
صفحه اصلی

بداد

فرهنگ فارسی

باید که بگیرد هر مرد حریف و همتای خویش را .

لغت نامه دهخدا

بداد. [ ب ِ ] ( ع مص ) برآوردن هرکس چیزی را و پس از فراهم آمدن تقسیم نمودن میان خودشان. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). بیاوردن هرکس چیزی را و بعد فراهم آمدن تقسیم کردن میان خود. ( یادداشت مؤلف ). || فروختن چیزی را بمعاوضه. ( منتهی الارب ) . بمعاوضه فروختن. مبادة. ( یادداشت مؤلف ).

بداد. [ ب ِ ] ( ع اِ ) آنچه از کاه و پشم و پنبه و مانند آن پر کنند و در زیر زین و پالان گذارند تا پشت ستور ریش نگردد و آن دوتا میباشد. ج ، بدائد، اَبِدَّة. || نمدپاره ای که بر پشت ستور پشت ریش بندند. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ).

بداد. [ ب َ / ب ِ ] ( ع اِ ) بهره ای از هر چیز. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). بهره و نصیب و بخش. ج ، بُدُد. ( ناظم الاطباء ).

بداد. [ ب َ ] ( ع ص ) متفرق و پریشان. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). پراکنده. ( یادداشت مؤلف ). یقال : جائت الخیل بدادِ بدادِ و بدادَ بدادَ و تفرق القوم بدادِ؛ ای متفرقة متبددة. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). || حریف. همتا. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). اقران. ( از اقرب الموارد ). کفو. ( یادداشت مؤلف ). یقال : لقو بدادهم ؛ یعنی در جنگ حریف و همتای خویش را گرفتند. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || یک یک بیرون آمدن در جنگ. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) . مبارزه. براز: لو کان البداد لما اطاقونا؛ اگر یک یک بمیدان می آمدند با مابرنمی آمدند. ( از اقرب الموارد ) ( از ناظم الاطباء ).

بداد. [ ب َ دِ ] ( ع اِ فعل ) باید که بگیرد هر مرد حریف و همتای خویش را. و منه قولهم فی الحرب : یا قوم بداد بداد. ( ازمنتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

بداد. [ ب َ ] (ع ص ) متفرق و پریشان . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). پراکنده . (یادداشت مؤلف ). یقال : جائت الخیل بدادِ بدادِ و بدادَ بدادَ و تفرق القوم بدادِ؛ ای متفرقة متبددة. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). || حریف . همتا. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). اقران . (از اقرب الموارد). کفو. (یادداشت مؤلف ). یقال : لقو بدادهم ؛ یعنی در جنگ حریف و همتای خویش را گرفتند. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || یک یک بیرون آمدن در جنگ . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) . مبارزه . براز: لو کان البداد لما اطاقونا؛ اگر یک یک بمیدان می آمدند با مابرنمی آمدند. (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء).


بداد. [ ب َ / ب ِ ] (ع اِ) بهره ای از هر چیز. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). بهره و نصیب و بخش . ج ، بُدُد. (ناظم الاطباء).


بداد. [ ب َ دِ ] (ع اِ فعل ) باید که بگیرد هر مرد حریف و همتای خویش را. و منه قولهم فی الحرب : یا قوم بداد بداد. (ازمنتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).


بداد. [ ب ِ ] (ع اِ) آنچه از کاه و پشم و پنبه و مانند آن پر کنند و در زیر زین و پالان گذارند تا پشت ستور ریش نگردد و آن دوتا میباشد. ج ، بدائد، اَبِدَّة. || نمدپاره ای که بر پشت ستور پشت ریش بندند. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ).


بداد. [ ب ِ ] (ع مص ) برآوردن هرکس چیزی را و پس از فراهم آمدن تقسیم نمودن میان خودشان . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). بیاوردن هرکس چیزی را و بعد فراهم آمدن تقسیم کردن میان خود. (یادداشت مؤلف ). || فروختن چیزی را بمعاوضه . (منتهی الارب ) . بمعاوضه فروختن . مبادة. (یادداشت مؤلف ).



کلمات دیگر: