اسبان و شتران نیک رو ملخهای مرده
احتات
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
احتات. [ اِ] ( ع مص ) اِحتات اَرطی ؛ خشک شدن آن. ( منتهی الارب ).
احتات. [ اَ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ حَت . اسبان و شتران نیک رو. || ملخهای مرده. || شترمرغان شتابنده.
احتات. [ اَ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ حَت . اسبان و شتران نیک رو. || ملخهای مرده. || شترمرغان شتابنده.
احتات . [ اَ ] (ع ص ، اِ) ج ِ حَت ّ. اسبان و شتران نیک رو. || ملخهای مرده . || شترمرغان شتابنده .
احتات . [ اِ] (ع مص ) اِحتات اَرطی ؛ خشک شدن آن . (منتهی الارب ).
کلمات دیگر: