دفتر نگارنده . نگارنده دفتر .
دفتر نگار
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
دفترنگار. [ دَ ت َ ن ِ ] ( نف مرکب ) دفترنگارنده.نگارنده دفتر. محرر و نویسنده دفتر. ( آنندراج ):
متاعی ز هر جنس بیش از شمار
که در دفتر آورد دفترنگار.
متاعی ز هر جنس بیش از شمار
که در دفتر آورد دفترنگار.
میرخسرو ( از آنندراج ).
دفتری. و رجوع به دفتری شود.کلمات دیگر: