کلمه جو
صفحه اصلی

روشن نفس

فرهنگ فارسی

که دم و نفس صافی و پاک دارد

لغت نامه دهخدا

روشن نفس. [ رَ / رُو ش َ ن َ ف َ ] ( ص مرکب ) که دم و نفس صافی و پاک دارد. که نفس گرم و گیرا و مؤثر دارد :
در ایام سلطان روشن نفس
نبیند دگر فتنه بیدار کس.
سعدی ( بوستان ).
چو بشنید دانای روشن نفس
بتندی برآشفت کای تکله بس.
سعدی ( بوستان ).


کلمات دیگر: